Spektakl oparty na tekście Katarzyny Knychalskiej, a wyreżyserowany przez Jacka Głomba (to Jego piąta realizacja w teatrze w Gorzowie Wielkopolskim, po „Zapachu żużla” Iwony Kusiak (2010), „Wesołych kumoszkach z Windsoru” Williama Szekspira (2014), „Stilonie – najlepszym ze światów” Katarzyny Knychalskiej (2016) i „Gwałtu, co się dzieje!” Aleksandra Fredry (2020))  to metaforyczna opowieść o życiu cygańskiej poetki Papuszy, której spora część życia związana była z Gorzowem Wielkopolskim. Twórcy odchodzą od teatru dokumentalnego, nie śledzą biografii bohaterki z aptekarską dokładnością. Chcą raczej wejść w świat języka i emocji Papuszy, pokazać ją jako utalentowaną i wrażliwą kobietę, poddaną opresji swoich czasów i okoliczności życia.

„Papusza znaczy lalka”, bo lalka to przedmiot piękny, kruchy, ale też podatny na manipulację czy zabawę jej kosztem. W tej opowieści Papusza zostanie zaprezentowana przez sześć aktorek, ale ta multiplikacja nie będzie jedynie prostym zabiegiem teatralnym. Chór Papusz to przede wszystkim chór kobiet, zmagających się ze światem, w którym przychodzi im żyć, często te zmagania przegrywając. To też chór wrażliwych poetek, które obserwują rzeczywistość oczami dziecka i potrafią zapisywać jej piękno poetycką frazą. Cygańskość tej kobiecej wspólnoty nie wysuwa się tu na plan pierwszy, chociaż oczywiście jest jej nieodzowna. W spektaklu ubrana została w sferę bajek, podań i rytuałów, dla których inspiracją były te, obecne w cygańskim folklorze. Twórcy starali się jednak, by „cygańskość” poddana została autorskiej interpretacji, a nie zatrzymała się na poziomie cepelii czy prostych wyobrażeniach o „wozach kolorowych”. Pomoże w tym metaforyczna scenografia Małgorzaty Bulandy.

„Papusza znaczy lalka” to także spektakl z muzyką na żywo, skomponowaną przez Bartosza Straburzyńskiego wzbogacony przez piosenki inspirowane wierszami poetki, a przez to klimatyczny i w dobrym tego słowa znaczeniu – nostalgiczny.

Spektakl inspirowany jest postacią Bronisławy Wajs (Papuszy), oraz książką „Papusza”  Angeliki Kuźniak.

Katarzyna Knychalska „Papusza znaczy lalka”, reżyseria: Jacek Głomb, scenografia: Małgorzata Bulanda, muzyka (na żywo): Bartosz Straburzyński, ruch sceniczny: Witold Jurewicz

Premiera 10 września 2022 r.

Zadanie realizowane w ramach Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Przeciwdziałania  Narkomanii na rok 2022
Sfinansowano z budżetu miasta Gorzowa Wielkopolskiego