Zbigniew Herbert był w latach 1965/66 kierownikiem literackim w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, podczas gdy reżyserem tej placówki był Tadeusz Byrski. Ten ostatni zamówił w 1959 roku u Witolda Lutosławskiego napisanie partytury do sztuki Alfreda de Musset'a: "Nie igra się z miłością". Zapomniany utwór został odkryty w 2013 roku. Spotkanie Herberta i Lutosławskiego "w pół drogi" stanowi ciekawy motyw z artystycznego punktu widzenia.

Tutaj swój początek ma autorski projekt artystyczny Bartosza Bandury pod nazwą "Schować w oku". Projekt ten to próba konstrukcji świata pełnego cielesności, a zapisanego między słowem i dźwiękiem. To próba kreacji obrazu przepełnionego ruchem. Punktem wyjścia są hasła, "słowa-klucze", zaczerpnięte z poezji Zbigniewa Herberta. Równie ważną częścią składową jest muzyka Witolda Lutosławskiego. Trzymiesięczna praca warsztatowa to przede wszystkim nauka technik tańca oraz form teatru tańca. Uczestnicy poznawali wybrane zagadnienia z zakresu ruchu, technik tańca, kompozycji, jak i pracowali z tekstem. "Schować w oku" to próba reinterpretacji poezji Herberta oraz muzyki Lutosławskiego poprzez intermedialne działania artystyczne i przestrzenne myślenie obrazami. Problem tożsamości (lub jej braku), fundament jednostki życia czy zagubienie współczesnego człowieka we wszelkich możliwych dążeniach to motywy przewodnie projektu. Problem samodzielności w świecie dążącego do nijakości stanowi idealny punkt wyjścia bezpośrednio do działań ruchowych. Podstawowym założeniem całego przedsięwzięcia był dostęp dla lokalnej społeczności do sztuki teatru ruchu, teatru fizycznego, plastycznego i teatru tańca, gdzie ciało stanowiło punkt wyjścia do działań. Efektem pracy jest przedstawienie teatralne, którego premiera odbędzie się w styczniu 2021.

Projekt zrealizowano w ramach stypendium twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2020.

fot.: G. Mielczarek