Koniec bliskości, miłości, czułości, wzajemności. Początek rozstania, odejścia, utraty. Czyż nazbyt często nie tracimy wiele w swoim życiu? W końcu je same? Wrócić nie sposób, nie jest to możliwe inaczej jak wspomnieniem, a każdy powrót to zaczynanie na nowo. Spektakl inspirowany poezją Jerzego Hajdugi. O miłości, bliskości – jej ulotności, utracie. Wyjątkowy wymiar przedstawienia zapewnia plastyczna, przepełniona ruchem i tańcem forma.
„Grają spektakl teatru bez słów, minimalistyczny a totalny. (...) Patrząc na Martę i Bartka możesz, Widzu, uwierzyć w miłość nie do uwierzenia, w miłość bezwarunkową, po prostu – w miłość. A grają to tak przekonywająco, że możesz nie tylko to zobaczyć i uwierzyć, a wręcz poczuć, doświadczyć, tej miłości niemal – dotknąć. (...)Marta i Bartosz pokazać potrafią, że jest na świecie taka bliskość – taka do zatracenia, ale nie do utraty. Chyba że – do utraty tchu.”
B. Baraniak, blazejbaraniak.pl
„Majstersztyk (…) Spektakl niezwykły. Starannie, precyzyjnie przemyślany w każdym detalu, na każdą minutę jego trwania. Budujący napięcie aż do tych łez, które u widzów. Także u mnie.”
M. Piechocki, egorzowska.pl
Występują: Marta Karmowska, Bartosz Bandura
Głos/narrator: Jan Peszek
Reżyseria, koncept, ruch, opracowanie muzyczne: Bartosz Bandura
Czas trwania: 30 minut